Podanie ludowe głosi, że bardzo dawno temu, kiedy to cały obszar dzisiejszych Marcinkowic i okolicznych wiosek pokryty był lasami, pełnymi dzikiego zwierza, żył potężny władca, który miał dwóch synów — Marcinka i Wojciecha. Ojciec bardzo lubił młodszego Marcina i jemu miał powierzyć władzę. Wojciech zazdrościł bratu i pewnego dnia w czasie polowania zabił go. Wojciech ukrył prawdę, opowiadając, że jego brat zginął stratowany przez tura. Ojciec bardzo rozpaczał po stracie ukochanego syna. Chcąc zachować pamięć po najmilszym dziecku, w miejscu, gdzie padł syn, zbudował gród i nazwał go Marcinkiem — Marcinkowym, od czego nazwę wzięła dzisiejsza wieś. A jak było naprawdę?...
